Na prośbę Łomżyńskiego Towarzystwa Naukowego im. Wagów oraz przy wsparciu Fundacji Stare Powązki, Narodowy Instytut Konserwacji Zabytków wsparł projekt polegający na odrestaurowaniu nagrobka prof. Piotra Bańkowskiego – jednego z założycieli ŁTN oraz osoby niezwykle zasłużonej na polu polskiej archiwistyki.
Jakiś czas temu do Narodowego Instytutu Konserwacji Zabytków zgłosiło się Łomżyńskie Towarzystwo Naukowe im. Wagów z prośbą o pomoc w odrestaurowaniu nagrobka prof. Piotra Bańkowskiego znajdującego się na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Prof. Piotr Bańkowski (1885 – 1976) był archiwistą i historykiem literatury oraz jednym ze współzałożycieli „Archeionu” – najstarszego polskiego czasopisma naukowego poświęconego archiwistyce.
W trakcie swojej długoletniej kariery zawodowej pracował m.in. w Archiwum Państwowym w Lublinie, w Bibliotece Narodowej w Warszawie (jako kustosz w dziale rękopisów) czy w Archiwum Skarbowym w Warszawie. W roku 1945 objął prof. Bańkowski posadę radcy w Wydziale Archiwów Państwowych, gdzie wznowił wydawnictwo czasopisma naukowego „Archeion”, tym samym obejmując stanowisko redaktora naczelnego aż do 1976 roku. Był on również pracownikiem Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie (AGAD). Do jego głównych zadań należało porządkowanie archiwów podworskich oraz prywatnych. Efektem tych prac była publikacja obszernego opracowania naukowego pt. „Archiwum Stanisława Augusta. Monografia archiwoznawcza” (wyd. PWN, 1958).
Ze względu na zasługi prof. Bańkowskiego dla archiwistyki polskiej, Narodowy Instytut Konserwacji Zabytków postanowił pomóc Łomżyńskiemu Towarzystwu Naukowemu, które jest spadkobiercą dorobku naukowego uczonego, i odnowić miejsce jego spoczynku na Cmentarzu Powązkowskim.
Nagrobek prof. Bańkowskiego wykonano z piaskowca na betonowym obramieniu. Jego formę można określić jako minimalistyczną i dość oszczędną; prostopadłościenny element w kształcie podłużnej bryły będący jednocześnie podstawą dla połamanej płyty inskrypcyjnej oraz jej przypory, umieszczono na prostokątnym planie.
Wykonane prace restauratorskie polegały na demontażu starego nagrobka i zastąpieniu go zrekonstruowaną kopią, wykonaną zgodnie z pierwotnym wyglądem oraz zaleceniami Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Warszawie. Na zlecenie NIKZ, w porozumieniu z zarządzającą Cmentarzem Powązkowskim Fundacją Stare Powązki, prace zrealizowała firma Tussini Konserwacja Dzieł Sztuki Radosław Tusznio.
Zachęcamy do obejrzenia galerii zdjęć ukazujących stan nagrobka sprzed oraz po wykonaniu prac restauratorskich.
Udostępnij wpis w mediach społecznościowych
W związku z połączeniem obu instytucji, Narodowy Instytut Konserwacji Zabytków oraz Narodowy Instytut Dziedzictwa postanowiły połączyć swoje kanały komunikacyjne: stronę internetową oraz profile w mediach społecznościowych. Więcej szczegółów w tekście.
Z dniem 10 czerwca 2024 r., w wyniku połączenia Narodowego Instytutu Dziedzictwa i Narodowego Instytutu Konserwacji Zabytków, rozpoczyna działalność nowa państwowa instytucja kultury – Narodowy Instytut Dziedzictwa. Na stanowisko p.o. dyrektora nowej instytucji została powołana Marlena Happach – architektka, urbanistka, działaczka społeczna związana z Warszawą.
Według zarządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dniem 10 czerwca 2024 r. dokonuje się połączenia państwowych instytucji kultury: Narodowego Instytutu Dziedzictwa i Narodowego Instytutu Konserwacji Zabytków. Powstała w wyniku połączenia państwowa instytucja kultury otrzymuje nazwę: Narodowy Instytut Dziedzictwa.
