„Nasze” czy jednak „obce”? – stosunek Polaków do zabytków innych kultur

Bogatą historię oraz kulturę naszego kraju od zawsze współtworzyły różne mniejszości narodowe (m.in. ukraińska, niemiecka, żydowska i ormiańska) oraz etniczne (np. mniejszość romska czy tatarska) – jaki jest stosunek Polaków do zabytków innych kultur, które znajdują się na terenie naszego kraju? Czy jako naród uważamy, że warto je chronić? Co wiemy na ich temat?

Aby móc odpowiedzieć na te pytania, Narodowy Instytut Konserwacji Zabytków poprosił Pracownię Badań Społecznych o przeprowadzenie badań społecznych, czego efektem jest raport pt. „Stosunek Polaków do zabytków innych kultur na terenie Polski”. Zachęcamy do zapoznania się z jego treścią.

Najważniejsze wnioski płynące z raportu:

Aż 84 % badanych uważa, że powinno się dbać o zabytki innych kultur, które nie mieszkają już w danym regionie.

Sześciu na dziesięciu Polaków (59 %), deklaruje, że zna zabytki innych kultur. Dotyczy to przede wszystkim obiektów takich jak:

• świątynie (80 %),
• cmentarze (64 %),
• zamki i fortyfikacje (54 %).

Najczęściej kojarzone przez Polaków zabytki innych kultur to świadectwa kultury żydowskiej (74 %) i niemieckiej (55 %).

70 % Polaków chce, aby dziedzictwo mniejszości było lepiej promowane, a 63 % jest za tym, aby uwzględnić tę kwestię w programie nauczania.  

Zdaniem Polaków należy dbać o zabytki przede wszystkim w celu:

• zachowania lokalnego dziedzictwa kulturowego (56 %),
• rozwoju turystyki regionalnej (46 %.)
• promocji i utrzymania różnorodności kulturowej.

Za pozytywnym stosunkiem do dziedzictwo mniejszości kryją się zarówno przyczyny o znaczeniu zasadniczym, jak i te praktyczne. Narodowość, z którą pierwotnie związany był obiekt nie ma znaczenia, jeśli skupia wokół siebie lokalną społeczność i umożliwia badanym atrakcyjne spędzenie czasu. Kluczowe są wizualna atrakcyjność oraz wartość historyczna i kulturowa obiektu, a nie jego pochodzenie.

Całość raportu z badań dostępna jest tutaj. Zachęcamy do zapoznania się z jego treścią.